สถิติการเข้าดูหน้า Blog

วันจันทร์ที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2558

จัดการอย่างไรดีกับโบนัส

จดซะหน่อยเถอะครับ
         อ่านหัวข้อแล้วหลายท่านคงคิดว่าผมต้องได้โบนัสเยอะแน่ๆ  ถึงเขียนบทความเกี่ยวกับการจัดการเงินโบนัสในปีนี้ ความจริงเปล่าหรอกครับ มันน้อยมากต่างหากครับ เราถึงต้องมีการจัดการเพื่อให้มันลงตัวเป็นรูปเป็นร่าง ไม่ใช่กลับมาบ้านหลังปีใหม่ แล้วมันหายไปพร้อมๆ กับเงินเดือน เดือนธันวาคมต่างหากละครับ แต่วันนี้ผมขอเฉลยนะครับ ว่าโบนัสที่ได้ของผมในปีนี้กี่เดือน ตัวเลขนั้นก็คือ 0.75 เดือน นั้นเองครับ อ่านไม่ผิดหรอกครับ 0.75 เดือน หรือนั้นก็คือ 75% ของเงินเดือนนั้นเอง หักไปหักมาเหลือ 0.65 เดือน

วันเสาร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2558

คุณหมดเงินไปเท่าไร? กับ Case ใส่มือถือ

ซื้อ Case Samsung  มาใหม่
          ว่าแต่หมดเงินไปเท่าไรกันแน่ ผมว่าในชีวิตผมคงเป็นพันหรืออาจจะถึงหลายพันเพราะคนเราก็เคยมีมือถือกันหลายเครื่อง ผมเคยลองนับดูตอนใช้ Samsung galaxy note 1 ผมหมดเงินไปกับ Case มือถือตัวนี้ไม่ต่ำกว่า 2-3 พันบาท อาจเพราะใช้งานมันอยู่ประมาณ 2-3 ปี แต่เงินหลักนี้ก็ไม่ใช่เงินน้อยๆ เลย หากเอาเทียบกับเงินเดือนตัวผมเอง ในวันที่มือถือเครื่องนั้นพังแล้วผมต้องเอา Case ที่อยู่ในลิ้นชักในตู้ออกมาทิ้งนับ 10 อัน บางอันก็เก่าจนสีลอกออกมาเกือบหมด บางอันก็ยังใหม่กิ๊ก แต่ทำไงได้ครับ ก็มือถือมันพังไปแล้ว Case ราคาแพงขนาดไหนมันก็เป็นของใช้เฉพาะรุ่น อย่างไงมันก็ต้องทิ้ง เก็บไว้ก็คงไม่ได้ใช้งานอยู่ดีครับ

วันศุกร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2558

เมื่อผมซื้อกองทุนรวม KF-HEALTHD (ตอนที่ 3)

ไหนขอหมดดูสิ ?...อาการนี้เรียกว่าติดดอยนะ
          จากความเดิมตอนที่แล้ว กำไรอยู่ดีๆ มาตอนนี้ผมติดดอยซะอย่างงั้น เฮ้ยยยยย.....ในวันนี้ผมดอยทุกอย่างครับทั้งหุ้นแล้วกองทุนรวม เอาจริงๆเลยนะครับ การลงทุนมักไม่ได้ง่ายอย่างที่เราคิดครับ เมื่อเราคิดว่าจะลงทุน แน่นอนครับย่อมมีทั้งกำไรและขาดทุน  เหมือนเราลงทุนเป็นเจ้าของกิจการอะไรซักอย่างหนึ่งเราย่อมต้องแบกรับความเสี่ยงอยู่แล้วครับ  บางทีก็ขาดทุนแต่บางทีก็กำไร เวลาจะสอนให้เราเรียนรู้เองครับ  ว่าอย่างไหนคือสิ่งที่ใช่สำหรับเราเพื่อให้เราได้เรียนรู้จากความผิดพลาด  และสามารถนำสิ่งที่ผิดพลาดมาปรับปรุงและแก้ไขกันต่อไป

วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เลือกซื้อถุงเท้าอย่างไรให้คุ้มสุดๆ มันเวิร์คผมลองมาแล้ว



       บทความนี้ออกตัวก่อนนะครับ  ว่าไม่ขอเอารูปถุงเท้าที่ผมซื้อวันนี้มาลงนะครับ  เขินมากๆ ครับ พอดีวันนี้ไปซื้อถุงเท้าจากตลาดนัดมาราคา 6 คู่ 100 บาท ทำให้ผมนึกเรื่องของการซื้อถุงเท้าของเพื่อนผมคนหนึ่งได้  เลยอยากนำมาเล่าสู่กันฟังครับ  ผมว่าเรื่องนี้เหมือนจะดูเป็นการงกมากๆ  แต่มันเป็นเรื่องที่ผมเองก็คิดไม่ถึงเช่นกันครับ  และหลายปีมานี้ผมก็ได้ทำตามเพื่อนแบบนี้มาตลอดและคิดว่า  การนำมาเล่าสู่กันฟังน่าจะทำให้ทุกคนแปลกใจเหมือนผมแต่หากจะนำไปใช้ผมว่าก็เข้าท่านะครับ

วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เก็บเงินมาลดหย่อนภาษี

ปีที่แล้วซื้อ LTF ไว้ครับ 
          อีก 2 เดือนก็จะสิ้นปี 2558 แล้วครับ เรื่องภาษีก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมกังวลอยู่ว่่าจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อกองทุนซื้อประกันชีวิตหรือหาทางลดหย่อนภาษีอื่นๆ  ไม่ใช่ว่าเพราะผมเงินเดือนเยอะแล้วเสียภาษีเยอะหรอกนะครับ  แต่เป็นเพราะว่าผมเองก็อดเสียดายไม่ได้  ที่ไม่ได้เงินที่เสียไปคืนต่างหากครับ ซึ่งโดยปกติแล้วผมเองก็ไม่ได้เสียภาษีเยอะมากครับ  เพราะผมเองก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งครับ  ที่เงินเดือนไม่ได้มากมาย  คนโดยมากที่อยู่รอบตัวผมมักจะคิดว่าผมน่าจะเงินเดือนเยอะมากๆแน่  แน่นอนครับด้วยความเป็นวิศวกร  มันดูเหมือนเป็นอาชีพที่เงินเดือนเยอะ  ตอนผมเป็นเด็กผมก็คิดแบบนั้น  แต่เมื่อผมโตเป็นผู้ใหญ่  ผมเองก็ได้เรียนรู้ว่าในโลกใบนี้ไม่ใช่ว่าอาชีพดีๆ  จะกลายเป็นคนรวยได้เพราะแม้กระทั้งอาชีพหมอก็มีท้งหมอที่จนและหมอที่รวย และอาชีพวิศวกรก็เช่นกัน ย่อมมีทั้งคนรวยและคนจนในอาชีพนี้เช่นกันครับ