เก็บเงินมาลดหย่อนภาษี

ปีที่แล้วซื้อ LTF ไว้ครับ 

          อีก 2 เดือนก็จะสิ้นปี 2558 แล้วครับ เรื่องภาษีก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมกังวลอยู่ว่่าจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อกองทุนซื้อประกันชีวิตหรือหาทางลดหย่อนภาษีอื่นๆ  ไม่ใช่ว่าเพราะผมเงินเดือนเยอะแล้วเสียภาษีเยอะหรอกนะครับ  แต่เป็นเพราะว่าผมเองก็อดเสียดายไม่ได้  ที่ไม่ได้เงินที่เสียไปคืนต่างหากครับ ซึ่งโดยปกติแล้วผมเองก็ไม่ได้เสียภาษีเยอะมากครับ  เพราะผมเองก็เป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งครับ  ที่เงินเดือนไม่ได้มากมาย  คนโดยมากที่อยู่รอบตัวผมมักจะคิดว่าผมน่าจะเงินเดือนเยอะมากๆแน่  แน่นอนครับด้วยความเป็นวิศวกร  มันดูเหมือนเป็นอาชีพที่เงินเดือนเยอะ  ตอนผมเป็นเด็กผมก็คิดแบบนั้น  แต่เมื่อผมโตเป็นผู้ใหญ่  ผมเองก็ได้เรียนรู้ว่าในโลกใบนี้ไม่ใช่ว่าอาชีพดีๆ  จะกลายเป็นคนรวยได้เพราะแม้กระทั้งอาชีพหมอก็มีท้งหมอที่จนและหมอที่รวย และอาชีพวิศวกรก็เช่นกัน ย่อมมีทั้งคนรวยและคนจนในอาชีพนี้เช่นกันครับ

ผมอยากออกกำลังกายแต่ผมก็ยังอยากประหยัดนะ

          เกือบจะ 2 ปีแล้วที่ผมย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง คือ ผมหมายถึงในตัวเมืองไม่ใช่ในกรุงเทพนะครับ  อายุที่เริ่มมากขึ้นชีวิตที่เหมือนผมต้องเร่งรีบขึ้น  ผมพบว่าผมเริ่มจะอ้วน  ความจริงแล้วผมก็ไม่ค่อยจะมีกินแต่หรอกครับหน้าแปลกที่ผมอ้วน  เรียกได้ว่าอดอยากปากมันเลยทีเดียว จะว่าไปแล้วชีวิตในเมืองของกินหาง่ายครับในประเทศนี้ แบบว่าของกินเต็มสองข้างทางเลยทีเดียว  ไม่รู้ในประเทศอื่นเขาจะเป็นแบบนี้ไหมนะ  แต่ก็ว่าน่าจะมีบ้างแหละครับแต่คงไม่แลดูมากมายขนาดนี้ อาหารที่กินทุกจานล้านแต่เหมือนอาหารจานด่วน  เช้ามาทำงานผมก็เจอหมูทอด  ไก่ทอด ราดข้าว ไม่ก็แกงกระทิเข้มข้น อาหารเช้ากลางวันเย็น  ทุกมื้อรสชาติเค็ม เผ็ด และก็มัน  ร่างกายที่เริ่มมีอายุขึ้นไม่สามารถเผาผลาญไขมัน  ออกมาได้หมด  ผมเคยเอว 28 ในสมัยเรียน ตอนนี้เอวมาเกือบ 34 ได้ไงก็ไม่ทราบ แล้วผมควรจะทำอย่างไรดี

ระวังจะเสียดาย....ที่ลาออก

          เมื่อวันเวลาในชีวิตผมเริ่มผ่านไปสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกเสียดายแทนหลายๆ คน นั้นคือการรีบ ด่วนตัดสินใจลาออก ซึ่งเอาจริงๆ ผมก็เคยคิดอยากลาออก และก็ลาออกมาแล้วหลายครั้งในชีวิตการทำงานของผม รวมทั้งในหลายๆ ครั้งที่ทำงานผมก็คิดอยากลาออก  สาเหตุนั้นก็เพราะผมรู้สึกไม่มีความสุขกับสิ่งที่ผมเป็นอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่ผมรู้สึกว่าเขาขี้นินทาและเอาเปรียบผมสารพัด บางครั้งในการทำงานที่เก่าๆ ของผมก็รู้สึกว่าหัวหน้าผมไม่มีความเป็นผู้นำ  คนนี้ขึ้นมาเป็นหัวหน้าคนได้ยังไกัน  หรือบางครั้งเมื่อผมมองเห็นเพื่อนหรือคนที่รู้จักมีเงินเดือนหรือตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีกว่าผมมากๆ ผมก็กลับรู้สึกอยากลาออกไปหาที่ที่มันแบบดีกว่านี้ ประมาณว่า "อยากลาออกโว๊ยยยยยย" 

เลือกซื้อของใช้ส่วนตัวในแต่ละเดือน...อย่างไรให้ประหยัดล่ะ

          ของใช้ส่วนตัวคืออะไร ในนิยามของผมของใช้ส่วนตัวคือ ของใช้ที่ผมต้องซื้อทุกเดือนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลยก็คือพวก น้ำยาซักผ้า น้ำยาปรับผ้านุ่ม สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน ที่โกนหนวด แป้ง โคโลน ครีมทาผิว ฯลฯ จากรายการข้างต้นจะว่าไปแล้วเดือนๆ หนึ่งผมก็หมดกับของใช้พวกนี้เยอะเหมือนกันนะนี้ แต่จะทำไงได้ละครับ อาบน้ำไม่ใช่สบู่ หรือไม่แปรงฟัน ผมก็คงทำไม่ได้หรอกครับ โตๆกัน ลองไม่อาบน้ำไปทำงานสิครับ เพื่อนร่วมงานจะได้หนีหมด ฉะนั้นของใช้ส่วนตัวจึงเป็นอะไรที่ต้องซื้อบ่อยและใช้แล้วหมดไป ถือเป็นสินค้าสิ้นเปลื้องตัวหนึ่งเลยครับ

ของสะสมเพิ่มมูลค่า...เพิ่มความสุข ตอนที่ 1

         

        ห่างหายไปนานเลยครับที่ผมไมได้ลงบทความเพิ่มเติมในบล็อคเลย  ด้วยที่ว่าผมติดงานประจำหลายอย่างครับ  จนวันนี้พอจะมีเวลาขึ้นมาบ้างก็เลยมีเรื่องอยากจะบอกเล่าครับ  เพราะคิดว่าคงมีประโยชน์ไม่น้อยหากมีใครได้อ่าน .......นานมาแล้วครับที่ยายผมท่านเสียไป  ยายของผมเป็นคนชอบเก็บสะสมเหรียญครับ ก็เป็นพวกเหรียญที่พบเจอในชีวิตประวันจำนี้แหละครับ  หากเจอที่แปลกๆท่านก็จะเก็บใส่กล่องไว้ จนท่านเสียไปเมื่อซักเกือบ 10 ปีได้แล้ว ผมจึงขอเหรียญที่ยายเก็บไว้จากแม่แล้วเอาเหรียญพวกนี้มาเก็บไว้เอง  ประมาณว่าของดูต่างหน้าท่านครับ แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ผมก็แค่เอาเหรียญพวกนี้มาใส่สมุดไว้ครับ เจอแปลกๆก็เอามาใส่สมุดบ้างครับ  แล้วก็ไม่เคยเปิดดูสมุดเล่มนั้นเลย จนมาถึงวันนี้