ผมเคยคิดนะครับว่า หากเก็บเงินได้เยอะๆ แล้วค่อยไปเที่ยวตอนแก่ดีกว่า เพราะการเที่ยวสำหรับผมถือว่าเป็นเรื่องสิ้นเปลืองครับ เป็นเหตุและผลส่วนตัวที่ผมเคยคิด ว่าการท่องเที่ยวเป็นเรื่องที่หมดเงินเยอะมากๆ และเมื่อเที่ยวเสร็จความสนุกก็คงหมดไปพร้อมๆกับเงินที่หามาได้อย่างยากสำบาก มันคุ้มค่าจริงๆหรือกับการไปเที่ยว เวลาว่างในวันหยุดของผมจึงหมดไปกับการนอนดูหนังออนไลท์ที่ห้อง แต่มีคำถามในใจว่าทำไมคนอื่นๆถึงไปเที่ยวกัน น่าเสียดายที่พวกเขาน่าจะเริ่มเก็บเงินก่อน ช่วงเวลาที่ผ่านมาหลายปีผมจึงแทบไม่เคยไปเที่ยวอย่างจริงจัง กับเพื่อนร่วมงานเลย เพราะผมมักจะเก็บเงินอย่างเดียว ทั้งในกองทุนรวม ในหุ้น ซึ่งสภาพคล่องต่ำ การขายสิ่งพวกนี้เพื่อไปเที่ยวจึงดูเป็นเรื่องที่ผมไม่สามารถทำได้เพราะความเสียดาย และในเมื่อทุกครั้งที่เพื่อนร่วมงานชวนไปเที่ยวไหน ผมก็ต้องปฏิเสธไปทุกครั้งเพราะความเสียดายเงินที่หามาได้ และการออมของผมทำให้ผมเก็บเงินสดไว้เพียงพอแค่การกินใช้ในแต่ละวันเท่านั้น
เมื่อสังคมที่ผมอยู่เริ่มเปลี่ยนไป ผมก็เห็นรูปแบบการดำเนินชีวิตของคนแต่ละช่วงวัยมากขึ้น เพื่อนร่วมงานบางคนมีทริปท่องเที่ยวกับเพื่อนฝูง บางคนไปแค่กับครอบครัวเพราะมีลูก หรือบางคนก็มีทริปท่องเที่ยวกับกลุ่มเฉพาะในงานอดิเรกที่ตนเองชื่อชอบ อ่อ.....เกือบลืมทริปท่องเที่ยวตามฝันไปต่างประเทศด้วย ต่างคนก็ต่างมีเหตุผลของตนเอง บางคนบอกผมว่าอยากไปเที่ยวกับเพื่อนซักครั้งจริงๆ แต่ติดว่ามีครอบครัวจึงไปแบบนั้นไม่ได้แล้ว สุดท้ายที่ผ่านมาในชีวิตเลยไม่เคยได้ไป หรือบางคนก็บอกผมว่าอยากไปเที่ยวต่างประเทศซักครั้งแต่พอมีครอบครัว ก็คิดว่าเสียดายเงิน เพราะมีค่าใช้จ่ายเยอะ ซักวันหากลูกโตคงมีเงินได้ไป เหมือนหลายคนอยู่กับการผัดวันประกันพรุ้งว่าต้องมีซักวันที่ได้ไปเที่ยวแน่ๆ
จนวันหนึ่งมีเพื่อนร่วมงานถามผมว่า "พี่ไม่คิดจะไปเที่ยวไหนบ้างหรอ" มันเลยทำให้ผมเริ่มคิดว่า ผมนี้แทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ไม่เคยคิดที่จะเปิดโลกเลย หากผู้อ่านยังพอจะจำได้ผมเคยเขียนเรื่อง เงินเดือนเท่าไรก็ไม่เคยพอ ว่าผมนำเงินที่ที่มาจากเงินเดือนที่ปรับขึ้นและค่าแรงล่วงเวลาเก็บแยกไว้เป็นเงินสด ซึ่งเงินตรงนี้ไม่ได้มากมาย แต่ผมก็คิดว่าส่วนหนึ่งหากเพื่อนชวนไปเที่ยวไหนผมคงจะเอาเงินส่วนนี้ไว้ไปเที่ยวบ้าง หากการท่องเที่ยวครั้งนั้น ไม่ใช้เงินเยอะมากผมก็คิดว่าน่าจะพอได้ครับ
และแล้วก็มีเพื่อนมาช่วยไปเที่ยวครับ.....คนวัย 30 และใกล้เคียงชวนกันไปเที่ยวดรีมเวิลด์ มันก็ดูน่าสนุกดีครับ เกือบๆจะเลยวัยกันไปซะแล้ว แต่ก็อย่างที่บอกผมไม่ค่อยไปเที่ยวไหน และการไปเที่ยวครั้งนี้ก็ถือว่าสนุกจริงๆ มีเครื่องเล่น มีอะไรให้ดูมากมาย มันทำให้ผมคิดว่า วันหนึ่งเมื่อผมแก่กว่านี้ ผมคงมาเล่นเครื่องเล่นแบบนี้ไม่ได้ เพราะหัวใจคงวายตายก่อนแน่นอน บางครั้งเราควรที่เดินออกมาจากชีวิตเดิมๆบ้างก็ดีเหมือนกัน ลองออกไปท่องเที่ยวดูบ้างนะครับ เพราะสถานที่ท่องเที่ยวในบางที่เหมาะกับคนหนุ่มสาวการจะไปขึ้นภูกระดึงหรือเล่นเครื่องเล่นตามสวนสนุกในวัยเกษียณอายุขนาดนั้นผมก็คงไม่ไหวแน่ๆ แต่เที่ยวอย่างไรก็อย่าลืมออมเงินไว้ส่วนหนึ่งเพื่ออนาคตนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น